Διασταυρούμενη επικοινωνία μεταξύ του νευρικού συστήματος και των νεφρών
Σύνοψη
Υπό φυσιολογικές καταστάσεις, το νευρικό σύστημα και τα νεφρά επικοινωνούν μεταξύ τους για τη διατήρηση της φυσιολογικής ομοιόστασης του σώματος. Ωστόσο, οι παθολογικές καταστάσεις διαταράσσουν αυτήν την αλληλεπίδραση όπως φαίνεται στην υπέρταση, και η νεφρική βλάβη μπορεί να προκαλέσει διαταραχή του νεφρο-νεφρικού αντανακλαστικού και της διαχείρισης του νατρίου. Στην οξεία νεφρική βλάβη και τη χρόνια νεφρική νόσο, τα προσβεβλημένα νεφρά μπορεί να έχουν επιζήμια επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η χρόνια νεφρική νόσος είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλική αγγειακή νόσο και γνωστική εξασθένηση και πολλοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κατακράτησης των ουραιμικών τοξινών και των φωσφορικών, έχουν προταθεί ως σχετιζόμενοι με τη χρόνια νεφρική νόσο παράγοντες που προκαλούν δομικές και λειτουργικές εγκεφαλικές αλλαγές σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για τον προσδιορισμό της ακριβούς παθογένεσης. Οι επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η οξεία νεφρική βλάβη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου και άνοιας. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι το νεφρικό νεύρο συμβάλλει στη φλεγμονή και την ίνωση των νεφρών, ενώ η ενεργοποίηση της χολινεργικής αντιφλεγμονώδους οδού, η οποία περιλαμβάνει το νευρικό κολπικό νεύρο, το σπληνικό νεύρο και τα ανοσοκύτταρα στον σπλήνα, έχει σημαντική νεφροπροστατευτική δράση. Επομένως, η διασαφήνιση των μηχανισμών επικοινωνίας μεταξύ του νευρικού συστήματος και των νεφρών μας επιτρέπουν όχι μόνο να αναπτύξουμε νέες στρατηγικές για τη βελτίωση των νευρολογικών επιπλοκών που σχετίζονται με τη νεφρική νόσο, αλλά και να σχεδιάσουμε ασφαλείς και αποτελεσματικές κλινικές παρεμβάσεις για τη νεφρική νόσο, χρησιμοποιώντας το νευρωνικό και νευροανοσολογικό έλεγχο της νεφρικής βλάβης και νόσου.
