Η διασωληνοειδής βαθμίδα καλίου (TTKG) χρησιμοποιείται για να καθοριστεί εάν η νεφρική απόκριση στην υπερκαλιαιμία ή την υποκαλιαιμία είναι κατάλληλη. Κατά τη διάρκεια της υπερκαλιαιμίας, το TTKG θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 7. χαμηλότερες τιμές υποδηλώνουν υποαλδοστερονισμό. Κατά τη διάρκεια της υποκαλιαιμίας, το TTKG πρέπει να είναι μικρότερο από 3. μεγαλύτερες τιμές υποδηλώνουν νεφρική σπατάλη καλίου. Σε ασθενείς με υποκαλιαιμία και υπερκαλιαιμία, ο βαθμός νεφρικής απέκκρισης καλίου στον περιφερικό νεφρώνα μπορεί να εκτιμηθεί με τον υπολογισμό της διασωληνιακής βαθμίδας καλίου. Σε αυτό το μοντέλο, υποθέτουμε ότι η ωσμωτικότητα των ούρων και του πλάσματος είναι παρόμοια στο άκρο του φλοιώδους συλλεκτικού σωληναρίου και ότι το κάλιο ούτε εκκρίνεται ούτε επαναρροφάται στο μυελικό συλλεκτικό σωληνάριο. Όταν κάποιος μετρήσει τη συγκέντρωση καλίου στα ούρα, γνωρίζουμε ότι αυτή είναι κάπως υψηλότερη από την αρχική συγκέντρωση στο φλοιώδες συλλεκτικό σωληνάριο, καθώς το νερό επαναρροφάται στον περιφερικό νεφρώνα (και η συγκέντρωση του καλίου στα ούρα αυξάνεται). Αυτή η επαναρρόφηση νερού ρυθμίζεται με διαίρεση της συγκέντρωσης καλίου στα ούρα με την αναλογία των ούρων προς την ωσμωτικότητα του πλάσματος. Η διασωληνοειδής βαθμίδα καλίου (TTKG) μεταξύ του σωληνοειδούς υγρού στο άκρο του φλοιώδους σωληναρίου συλλογής και του πλάσματος μπορεί να εκτιμηθεί από: TTKG = (Κ ούρων ÷ [ωσμωτικότητα ούρων / ωσμωτικότητα πλάσματος]) ÷ πλάσμα Κ Για να είναι ακριβής αυτός ο τύπος, η ωσμωτικότητα των ούρων πρέπει να υπερβαίνει την οσμωτικότητα του πλάσματος και το νάτριο των ούρων πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 25 mmol/L.