Μετατροπή του εξωκυττάριου ATP σε αδενοσίνη: ένας κύριος διακόπτης για τη νεφρική υγεία και νόσο
Σύνοψη
Η ΑΤΡ και το τελικό προϊόν αποδόμησης της αδενοσίνης είναι ισχυρά εξωκυτταρικά μόρια σηματοδότησης που προκαλούν μια ποικιλία παθοφυσιολογικών λειτουργιών στο νεφρό μέσω της ενεργοποίησης των πουρινικών υποδοχέων Ρ2 και Ρ1, αντίστοιχα. Οι εξωκυτταρικές πουρίνες μπορούν να ρυθμίσουν την ανοσοαπόκριση, εξισορροπώντας τις φλεγμονώδεις διαδικασίες και την ανοσοκαταστολή. Πράγματι, οι μεταβολές στο εξωκυτταρικό νουκλεοτίδιο και στη σηματοδότηση αδενοσίνης καθορίζουν τα αποτελέσματα της φλεγμονής και των θεραπευτικών διαδικασιών. Οι λειτουργικές δραστικότητες των εξονουκλεοτιδασών όπως CD39 και CD73, οι οποίες υδρολύουν το προφλεγμονώδες ΑΤΡ για τη δημιουργία ανοσοκατασταλτικής αδενοσίνης, είναι επομένως καθοριστικής σημασίας στην οξεία φλεγμονή. Η παρατεταμένη φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε παρεκκλίνουσα αδενοσινεργική σηματοδότηση, η οποία χρησιμεύει στη διατήρηση της φλεγμονώδους ενεργοποίησης και στην επιδείνωση των ινωτικών αντιδράσεων. Οι μεταβολές στην έκφραση των εξονουκλεοτιδασών σε διάφορα ανοσοκύτταρα, όπως ρυθμιστικά Τ κύτταρα και μακροφάγα, καθώς και συστατικά του νεφρικού αγγειακού συστήματος, ελέγχουν τις επιδράσεις που προκαλούνται από τον πουρινό υποδοχέα στους ιστούς στόχους εντός των νεφρών. Ο ρόλος του CD39 ως ρεοστάτη που μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πουρινεργική σηματοδότηση τόσο στην οξεία όσο και στη χρόνια φλεγμονή υποστηρίζεται όλο και περισσότερο από τη βιβλιογραφία, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε αυτήν την ανασκόπηση. Η καλύτερη κατανόηση αυτών των πουρινικών διεργασιών και η ανάπτυξη νέων φαρμάκων που στοχεύουν σε αυτές τις οδούς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αποτελεσματικές θεραπείες για τη διαχείριση της οξείας και χρόνιας νεφρικής νόσου.
